La rutte Argentinie, Buenos Aires, Lujan,San Antonio de Areco, Baradero, Vuelta de Obligado, Ramalo, san Nicolas de los arroyos, Arroya Seco, Rosario,Barancas, Coronda, Sauce Viejo, Santa Fe, Esperanca, Humbold, Rafaela,Sunchales, Brinkman, Miranda   952km

Waar zal ik eens beginnen. de vlucht van Auckland naar Buenos Aires was weer een verrassing , bijna 11 uur vliegen ik had voor wat extra geld een stoel bij het raam gereserveerd. 38a ik dat toestel in bleek er al iemand te zitten, en was niet van plan te vertrekken. ok no panik, stewardes er bij bleek een dubbel boeking. moest ff wachten. kreeg een hele rij van drie stoelen voor me zelf, zo dat was ff een binnenkomer, de stoelen kan je ombouwen tot een twee persoon bed, uitstekend geslapen.

Buenos Aires, bijzonder warm wat zeg ik zeg maar rustig heet 35 graden plus, taxi geregeld waar de fiets doos in kon en jawel hoor, een taxi chauffeur met een missie. hoe kom ik met 140 km per uur zo snel mogelijk in de stad. Hij liet me fles wisky uit zijn handen vallen, jammer dan, wilde toch al stoppen. moet zeggen heb tot nu toe nog maar alleen bier gedronken, en veel uiteraard! was zo warm.
Fiets in elkaar gesleuteld en twee dagen later was het zo ver 5 uur op en om 6.15 toen de zon op kwam op de fiets weg van Buenos Aires.

moet zeggen niet mijn stad. het doel was Lujan. 80 km verder op nou dat heb ik geweten. kosten ongeveer 3 uur om die stad uit te komen in de spits en toen werdt het wat rustiger met vooral bussen. Maar gelijktijdig steeg ook de temperatuur. bleek later op het nieuws dat het 42 graden was geweest. ben op me knieën Lujan in gefietst. de laatste 20 km stoppen elke 2 km water water water en nog eens water een liter of 6 er door heen gewerkt. vroeg me op een gegeven moment af waar ik helemaal mee bezig was. Ok al in de game tikkeltje rustiger aan.

Ok twee dagen later was ik er weer op naar San Antoinio de Areco, moet toegeven de namen zijn prachtig, de grootste bezienswaardigheid inLujan was een Katadraal moet zeggen een pittig kerkje voor zo een kleine stad

Er was iets met een Maria beeldje dat bijzondere gaven had begon als een kleine schuur en groeide uit tot een van de grootste kathedralen van Argentinië komen elk jaar miljoenen pelgrims op af.

de fiets omstandigheden en wegen in er goed vooral de rutte Nacional. zijn uitstekend te fietsen. als je google map gebruikt dan worden je op de fiets vaak door de binnen landen gestuurd, zand wegen dus, onverhard, maar heeeeel stil in het begin fietsen ik wel 50 op die wegen en kwam niemand tegen dwars door de landerijen, veel vogels, groene parkieten, slangen leven en wel, een soort grote hagedissen van kop tot staart ongeveer een meter.elke keer als er een wilde fotograven doken ze weg loeders! daar gaat me bewijs.

de temperaturen bleven hoog dus zo veel mogelijk schaduw plekken op zoeken en veel water drinken, ik had de stille wens dat het maar een moest gaan regenen. Nou dat gebeurde dan ook Toen ik vlakbij barancas was kleurde de lucht steeds meer donkerder, bijna zwart leek me verstandig even te stoppen bij een groot pompstation was overigens niet de enigste. toen kwamen de eerste druppels, begon vreselijke hard te waaien en de bliksem, en de regen met bakken. binnen tien minuten stond je tot je enkels in het water, ja hallo dat hadden we niet bestelt. het regende nonstop 2 uur met de zelfde in intensiteit, had daarvoor net 50 km door het open land gefietst. had weer eens massel. toen ik de laatste 8 km naar barancas fietsen sleepte me voorfietstassen door het water. het is dus alles of niks hier maar wel leuk.

zodra je de grote stad uit bent zij de mensen hier ontzettend aardig wordt minimaal 5 tot 6 keer per dag gevraagd wat ik in godsnaam aan het doen ben in het Spaans hele verhalen versta er geen hout van veel knikken, porvavor, gracias ets zeggen en knikken. maar we hebben nu de google vertaal app geïnstalleerd kan je een tweezijdig gesprek voeren in Nederlands en Spaans, wat een uitkomst je lult er gewoon tegen en het praat in het Spaans terug. helemaal top daar heb ik al een hoop plezier van gehad en gemak, weet nu eindelijk wat ze bedoelen en zeggen.

Ok vlak voor Rosario ga ik wat drinken, daar zit een jongeman, hij bekijkt een tijdje mij en die fiets en komt naar me toe heel gesprek. uiteindelijk vraag hij waar in naar toe ga via rutte 11 naar Rosario. driftig zwaaien met zij arme noway begreep ik. telefoon er bij rutte 11 naar Rosario is gevaarlijk, pak de snelweg, op rutte 11 zijn meerder incidenten geweest en berovingen, ja weet ik veel, maar goed ik sloeg zijn raad niet in de wind dus beloofd hem via de auto pista, naar Rosario te fietsen, heel huids aangekomen. spreek ik later in Rosario iemand anders verteld precies het zelfde verhaal en daarna nog twee andere mensen, waauw ik wordt beschermt dacht ik zo.

zijn leuk die Argenteinen!

De eerste oerwoud geluiden zit op een camping, vlak bij een rivier, in de schemer beginnen ze met zijn alle veel geluid te produceren weet niet wat het is maar vond het wel vermakelijk wel goed me tent dichtgeritst,je weet maar nooit.

even vooraf, ik heb mijn route niet van te voren gepland. maar kijk elke dag op de kaart en bepaal dan welke kant ik op fiets, houd wel een beetje richting noord aan maar dat is ook alles.

van Rafhaele fietste ik via rutte 35 naar Sunchales. waauw wat een vrachtverkeer ben meerdere malen van de weg gereden maar mijn achteruitkijk spiegel werkt uitstekend 

Vlak voor Sunchales fiets ik langs een kerkhof nou ja een Tiny home village, die dooie hebben meer ruimte dan bij ons in de bus het zijn echte tombes!

Ok fiets Sunchales binnen komt een man naast me fietsen, bleek een journalist, bracht me naar een goedkoop slaapadres, facebook uit gewisseld, belt een uur later op of ik bij hem en zijn familie wat kwam drinken,  ik er naar toe na een kwartier vroeg hij of ik een interview wilde doen, no problem hij stelde de vragen in het Spaans ik gaf antwoordt in het engels, en zijn zoon vertaalde dat weer terug in het Spaans, dat was leuk binnenkort te bezichtigen op You-tube en een  krant.

goed hij vertelde dat rutte 35 een van de gevaarlijkste rutte was hij is zelf ook een fervente fietsen dus rade hij me aan rutte 17 daarna rutte 9 op toe pikken naar Salta. zo gezegde zo gedaan, daarom zit ik nu in Miranda, top route heerlijk rustig weinig verkeer.

Die zelf avond was het het begin van de Carnaval,de optocht was zaterdag avond erg leuk al die salsa muziek

in Miranda overigens een toeristisch plaats voor de Argentinië, geen buitenlandse toerist te bekennen ontmoetingen ik een vrienden groep, werdt uitgenodigd op de barbique ze vroegen me het hemd van me lijf wilde alles weten over het fietsen waar ik sliep, wat ik at, hoe het was om solo te fietsen, enz enz was een heel gezellige avond werdt volgestopt met uiteraard vlees en bier.

in de morgen begon het te regen dus inpakken geblazen en een plaatsje zoeken in het dorp, had twee rust dagen een leuke plek gevonden aardige mensen. 

staat die zelfde middag een hele delegatie voor de deur de eigenares met haar dochters met een plateau met gezonde dingen die ik nodig had voor onderweg waaauw zomaar uit het niets zo lief.

top land dat Argentinië 

zo dit waren een paar van de verhalen mijn blog doet het dus weer en de computer tot de volgende ronde op naar Salta in de Andes 

Hello friends, familie and followers,

Het laatste stukje New Zealand ging van Waihi-beach naar Waihi, Thames, Coromandel-town en dan bij boot via Waiheke-island naar Auckland haven.
De twee voorgaande dagen waren lange dagen geweest en warm, over de 30 graden, dus een terugslag zat er even in. Ik heb op 22 Januari precies 10 km gefietst, ben toen opzoek gegaan naar een motel met een zacht bed en een hele goede airconditioning, was aardig verbrand in mijn gezicht, kon geen zon meer zien. Dus op mijn verjaardag de 23ste zat ik lekker in een gekoelde kamer met de gordijnen dicht, Netflix te kijken. Wat een feest. en uit eten geweest bij de RSA, club voor oud strijders van WOI en WOII, allemaal boven de 65 kan ik alvast ff wennen, grapje.

Van Waihi loopt een fietspad helemaal naar Thames 65 km perfect, weg van de snelweg. Vlak bij Thames woont een vriend van vroeger Swami Mukti en Madura zijn partner, we hebben elkaar in geen zes jaar gezien, maar het toeval wil dat ik ergens langs de weg koffie ging dringen en zijn partner tegen het lijf liep die daar werkte. Dus twee dagen gelogeerd bij Mukti in de Coromandel. Thanks for that.

Het laatste stukje ging net zoals het begin bij de boot, twee uur varen, zz een aanrader, als je 65 ben in NZ krijg je ook een Gold-card. Met nogal wat voordelen, een van die voordelen is gratis openbaar vervoer door heel Auckland. Had een paar rustdagen voor ik naar Argentinië vertrok dus kon op me gemak door Auckland reizen. Stond op de  West-Auckland Sun Club. Een natuur gebied van 12ha groot midden in een nieuwbouw wijk. Was er eerder geweest, compleet met sauna, zwembad, en alle andere camping faciliteiten. Voor nog geen 16 dollar per nacht. Wie maakt je wat.

De afgelopen weken gebeurde het elke keer als ik ergens kampeerde dat er een vogel heel dicht bij mijn tent kwam, alle soorten, maar de laatste spande de kroon, die kwam aanvliegen lande op mijn zadel vervolgens wipte hij in een soort inspectie over de hele fiets. En niet even maar wel 10 minuten lang zat hij er op een meter bij vandaan. Het was een hele jonge duif, zeker mijn moeder die even langs kwam om te controleren of de fiets helemaal in orde was voor de grote sprong.



 
Goed het was zover 2 februari 20.00 uur ging het vliegtuig, ik was om 7 uur s'morgens al aan het pakken. Moest nog een stukje fietsen naar het vliegveld en daar alles opnieuw in pakken, fiets in een kartonnen doos en de rest is een tas. Beetje passen en meten lukte het binnen twee uur alles er in te proppen. inchecken, wachten en dan de plane in. Stan ik bij mijn stoel zit er iemand in, druk gebaren in het Spaans, dat zij alle drie de stoelen had gereserveerd, bleek een dubbel boeking, maar een steward van Air-New Zealand regelde voor mij iets nieuws, kreeg een hele rij van drie stoelen  toen voor mijzelf, over geluk gesproken kon languit slapen, de vlucht duurde bijna 12 uur, en ik kwam prima uitgerust aan.



Buenos Aires s'middags 16.00 uur nog warmer dan NZ, moest nog ff een hotel regelen en een taxi naar de stad. De taxi chauffeur was er een met een missie links en rechts in halen op de tolwegen 140 km per uur rijden en in de stad zig-zaggend op zijn doel af. Zo we zijn in een ander wereld deel geland. En hele verhalen in het Spaans, dat gaat nog leuk worden, zeker als ik op de fiets zit. De volgende dag een wegenkaart gekocht voor als mijn phone uitvalt, een nieuwe simcard, en de lucht en mentaliteit van de Argentijnen op gesnoven, ik denk dat het hem gaat worden. Ik heb me kwa route niets voor bereid, en zag vandaag pas voor het eerst dat Paraguay ook een optie is om door heen te fietsen

Ga morgen ochtend die richting maar op en zie wat de dag zal brengen, zullen maar vroeg gaan fietsen want het is vanavond om 18.00 uur nog 30 graden.

hello friends family and followers

the route

Picton-Wellie by Boot, Upper-hut, Greytown, Masterton, Eketahuna,

Dannevirke, Waipawa, Napier, the killertoad to Taupo, Warakei, Golden-springs, Rotarua. Tauranga,Waihi Beach, to Waihi- Town 782 km on the bike. 

Yes I am today 65, it was sometimes a hell of a ride, highway 3 from Napier to Taupo 130 km, with 3 high hills, from 400, 600 an 850 metres, and nothing in between Rangitaiki forest is the first place, with a pub and trucstop was really happy to be there. big trucks, small side roads. steep-up and 30 degrees Celsius.but the next morning I had a downhill run for more than 35 km to Taupo  amazing

 In Waikarei I met for the first time acalpas, form Peru.Wist niet dat ze hier ook voor kwamen.dat belooft nog wat voor de komende maanden zag ze overigens later om de haverklap.

Golden-springs is een aanrader voor fietsers. overnachting voor 10 dollars inclusief met gebruik making van de hot-pool na ja. een uigdiiept hol waar een warm water rivier doorstroomt. helemaal top, primitief, beetje vervallen maar top kiwi style. 10 keer beter dan de top 10 holiday camps waar je 32 dolar moet betalen  voor je tent. omdat ze allen maar powers-sites hebben.
over het algemeen kun je op de meeste plaatsen goed terecht voor onder de 12 dollar per persoon. met uitstekende faciliteiten

Sta eemn beetje verstelt van my zelf na 16 dagen fietsen en twee rustdagen, functioneer nog alles naar wens, geen overdreven spierpijn, uithouding vermogen is redelijk goed en alle organen werken naar behoren. dus de conclusie is dat we door gaan naar de volgende ronde Argentinia  met een goed conditie wat kan een mens zich nog meer wensen op zijn 65.

sorry for all my English speaking friend but please  

use the translation button halve way

hello followers and friends.

dit wordt dus mijn eerste update, na vier dagen even een rustdag in gelast.
Eketahuna heet het hier. De gemeente heeft een camping geopend om meer mensen in het dorp vast te houden. voor 8 dollar per nacht heb je een plekje ,warme douche en keuken tot je beschikking waar krijg je dat nog, top spot. Daphne heeft me met fiets en al naar Picton gebracht. dus weer niet de takaka hill gefietst. na een prachtige boot reis van Picton naar wellington, in de volks mond ook wel wellie genoemd. kwam ik aan om 13.30. met een hele sterke wind. maar je gelooft het of niet, hij stond precies in de goede richting. naar Lower-hut, en Upper-hut werd letterlijk wellie uitgeblazen.

eerste nacht in mijn Hilton even wennen, op de harde grond maar was de volgende ochtend weer helemaal fris en vrolijk. op naar Masterton,via een train cycle route door een natuur reservaat. prachtige allen voor fietsers en wandelaar. 20 km voor Masterton. in gray-town camping beland. top- spot. kiwistyle. geen top 10 hollyday camp. klein en vriendelijk en goedkoop.

swing bridge on te train cycle trail

ik had het de dag daarop wel even gehad. na 21 km kwam er een man met een race fiets naast me fietsen waar ik naar toe ging, heel verhaal op de fiets of ik niet mee wilde dan kon ik bij hem thuis overnachten,  top idee, willie en mijn vrouw zijn ook fietsers leuke avond gehad. wat een gastvrijheid.

via een cycle route via Bideford, Alfredton, vijf behoorlijke hills vond ik het wel even genoeg na 200 km in vierdagen in Eketahuna. voor de fietsers onderons via fietsroutes kun je geweldig rustig fietsen hier.

please for the English speaking fiends and followers  please use the translate button on te top and gif any comment on the text if it is not readable thanks

Almost there

5 January 2020 I will start my cycle-tour from Wellington, New Zealand to Auckland. From there I take the plane to South America, Buenos Aires. never been on that continent. 
Cycle up via Chile, Ecuador, Peru etc to Mexico. I hope I am as lucky as 5 years ago.

5 januari 2020 start ik met een fietstochtje van wellington New Zealand naar Auckland. om van daaruit te vertrekken naar zuid Amerika. weet nog niet of het allemaal zal lukken, of de wind weer net zo mee zit als de vorige keer. maar wie niet waagt?

het ligt in de bedoeling van. Buenos Aires om hoog te fietsen naar Mexico. nog nooit op dat continent geweest, dus een totaal nieuwe ervaring. net als de vorige keer probeer ik zo low budget als mogelijk te reizen. hoe lager het budget hoe leuker de mensen en het avontuur. was mijn ervaring. 

I will try on a weekly basis to post an update for friends and followers, mostly in dutch but there is a translate button on the top of the page. 


Thanks and a happy Christmas and 2020 

The final stretch - see you in Amsterdam!

It is with great anticipation that I write this latest blog update, as I am almost there, in Amsterdam.

Wow, I am amazed that I have almost completed my journey. When I started out almost 10 months ago, I often found myself wondering if I could actually do it, and I have exceeded all my expectations and am now already cycling the final stretch.


The last leg of this journey has been from Rome, Italy through Basel, Switzerland and on to The Netherlands. I have just arrived in Kerkrade and the plan is to arrive on the afternoon of Saturday 6th June, between 2pm and 4pm at 33 Dieren Riem, Amsterdam - it will be amazing to see you all there!

Once again, thank you all so much for your support and kind words along the way!
Ik hoop dat ik jullie allemaal zie in Amsterdam :)

China to Istanbul...Merhaba :)

Finally, as promised, here is a more comprehensive update of the route from China to Bishkek. The route I travelled was from Urumqi, Pau-yang-hu, Korla, Luntai, Wensu, Aksu, Kashgar, Waigi an then the border. Over into Kyrgyzstan and from the border to Osh, Uzgen, Jalal-Abad, Bazar-Kurgon, Taskomur, Kara-Kol, and eventually Bishkek.

The desert

Xinjiang province

From Urumqi I cycled 1560 km to Kashgar straight through the desert of Xinjiang province the most western part of China, I started close to the border of Mongolia and at the end I was close to Pakistan. It was my first experience to cycle through a proper desert, in Northern Australia I learned that there was not much between the towns, but here, there was totally nothing at all! Sand, sand dunes, mountains, and one road. 

Sandstorm

The distance between some towns was sometimes 200 km, that's when you sleep under the road in tunnels, these are the safest spots to sleep out there. I was quite lucky; on the longest road I had a sand storm at my back with a tail wind of more than 25 knots per hour. So in 9 hours and 15 minutes I cycled over 200 km! If you get a headwind the only option is to find shelter under one of the tunnels under the road. I sometimes slept at truck stops which had no water or electricity, but I never camped. 

 

Tunnels under road where I slept

My police friends :)

In China you are not allowed to stay in any hotel, you are only allowed to stay in special hotels for foreigners. Most of the time you pay 3 times as much for this. But I discovered a little trick. On my entire trip in Xinjiang I saw no foreigners at all - that means they don't know how to handle you if you do things against the rules. I went to hotels where I was not allowed to sleep, nobody speaks English, and if you do not leave after a while they call the police....

The police then take you to a hotel for foreigners and they find someone who speaks English. Normally the price is 50 to 60 dollars. Then I say to them that I want to pay, but I am a poor cyclist, I sleep on the street. Then they take you to the head office, take your passport and after a lot of discussions they bring you back to the same hotel and then you pay only NZ$8. It takes a lot of time to do this, but it worked well for me 6 times. In the small towns there is no problem to stay for a normal price. Eventually the police are your best friends :)  

I found China to be an amazing experience and met a lot of nice helpful people. Even if they couldn't speak English and me no Chinese, the smart phone was a great help to communicate on those days.

Last stretch of the desert

Kashgar was almost at the end of my trip through the desert - it was an incredible stretch of the jourmey. Many times truck drivers offered me a ride but the cycle trip was so much nicer. I met a lot of camels, herds of sheep, and some fata-morganas (mirages). Long straight roads for hundreds of kilometres, but many times I felt on the top of the world.

Kashgar was the first city with an old historic town. All the other cities they had bulldozed all the old buildings down and put skyscrapers in its place. But in the desert you meet the people who have lived the same way for thousands of years. They invite you in as they are very curious about this strange dutch man on his bicycle. 

Kashgar livestock market

Yak

After Kashgar I cycled towards the border of China, where they put you in a van to get to the Kyrgyzstan border. That's 130 km through the last part of the Xinjiang desert, and soon you are at the border at a height of 2500m. When I went through the border the snow was 2m high. A really beautiful experience, such a contrast from a sandy road in the desert to the middle of snowy landscapes with wild foxes and wolves - incredible.

My little friend the white fox

I like Kyrgyzstan; men on horses, mountains everywhere, clean streams, the highest peak is over 7000m high. Osh is also a nice old city with a big, old bazaar with lots of fresh greens, meat and wild mushrooms. I lost 9kg travelling through China, I really missed my steaks. In Kyrgyzstan I was able to cook every day, nice fresh soups etc. Now that I am out of China, internet access is back, and I am able to connect with Google and Facebook again, makes life much easier.

On the road to Bishkek

On the road to Bishkek

I cycled to Bishkek over the mountain with another amazing view. I decided not to cycle to Iran and East Turkey, maybe later I will come back and do it. 

On the 28th of April I flew to Istanbul to meet up with my youngest sister Thea and together we will cycle the last part of the journey from Istanbul to Amsterdam - 3500 km to go and looking forward to meeting her in front of the blue mosque in Istanbul.

From there we will keep you informed about the route and our adventure. Once again I thank everybody for all your support over the last 2 months and hope to see you in Amserdam in June. Serefe!