La rutte Argentinie, Buenos Aires, Lujan,San Antonio de Areco, Baradero, Vuelta de Obligado, Ramalo, san Nicolas de los arroyos, Arroya Seco, Rosario,Barancas, Coronda, Sauce Viejo, Santa Fe, Esperanca, Humbold, Rafaela,Sunchales, Brinkman, Miranda   952km

Waar zal ik eens beginnen. de vlucht van Auckland naar Buenos Aires was weer een verrassing , bijna 11 uur vliegen ik had voor wat extra geld een stoel bij het raam gereserveerd. 38a ik dat toestel in bleek er al iemand te zitten, en was niet van plan te vertrekken. ok no panik, stewardes er bij bleek een dubbel boeking. moest ff wachten. kreeg een hele rij van drie stoelen voor me zelf, zo dat was ff een binnenkomer, de stoelen kan je ombouwen tot een twee persoon bed, uitstekend geslapen.

Buenos Aires, bijzonder warm wat zeg ik zeg maar rustig heet 35 graden plus, taxi geregeld waar de fiets doos in kon en jawel hoor, een taxi chauffeur met een missie. hoe kom ik met 140 km per uur zo snel mogelijk in de stad. Hij liet me fles wisky uit zijn handen vallen, jammer dan, wilde toch al stoppen. moet zeggen heb tot nu toe nog maar alleen bier gedronken, en veel uiteraard! was zo warm.
Fiets in elkaar gesleuteld en twee dagen later was het zo ver 5 uur op en om 6.15 toen de zon op kwam op de fiets weg van Buenos Aires.

moet zeggen niet mijn stad. het doel was Lujan. 80 km verder op nou dat heb ik geweten. kosten ongeveer 3 uur om die stad uit te komen in de spits en toen werdt het wat rustiger met vooral bussen. Maar gelijktijdig steeg ook de temperatuur. bleek later op het nieuws dat het 42 graden was geweest. ben op me knieën Lujan in gefietst. de laatste 20 km stoppen elke 2 km water water water en nog eens water een liter of 6 er door heen gewerkt. vroeg me op een gegeven moment af waar ik helemaal mee bezig was. Ok al in de game tikkeltje rustiger aan.

Ok twee dagen later was ik er weer op naar San Antoinio de Areco, moet toegeven de namen zijn prachtig, de grootste bezienswaardigheid inLujan was een Katadraal moet zeggen een pittig kerkje voor zo een kleine stad

Er was iets met een Maria beeldje dat bijzondere gaven had begon als een kleine schuur en groeide uit tot een van de grootste kathedralen van Argentinië komen elk jaar miljoenen pelgrims op af.

de fiets omstandigheden en wegen in er goed vooral de rutte Nacional. zijn uitstekend te fietsen. als je google map gebruikt dan worden je op de fiets vaak door de binnen landen gestuurd, zand wegen dus, onverhard, maar heeeeel stil in het begin fietsen ik wel 50 op die wegen en kwam niemand tegen dwars door de landerijen, veel vogels, groene parkieten, slangen leven en wel, een soort grote hagedissen van kop tot staart ongeveer een meter.elke keer als er een wilde fotograven doken ze weg loeders! daar gaat me bewijs.

de temperaturen bleven hoog dus zo veel mogelijk schaduw plekken op zoeken en veel water drinken, ik had de stille wens dat het maar een moest gaan regenen. Nou dat gebeurde dan ook Toen ik vlakbij barancas was kleurde de lucht steeds meer donkerder, bijna zwart leek me verstandig even te stoppen bij een groot pompstation was overigens niet de enigste. toen kwamen de eerste druppels, begon vreselijke hard te waaien en de bliksem, en de regen met bakken. binnen tien minuten stond je tot je enkels in het water, ja hallo dat hadden we niet bestelt. het regende nonstop 2 uur met de zelfde in intensiteit, had daarvoor net 50 km door het open land gefietst. had weer eens massel. toen ik de laatste 8 km naar barancas fietsen sleepte me voorfietstassen door het water. het is dus alles of niks hier maar wel leuk.

zodra je de grote stad uit bent zij de mensen hier ontzettend aardig wordt minimaal 5 tot 6 keer per dag gevraagd wat ik in godsnaam aan het doen ben in het Spaans hele verhalen versta er geen hout van veel knikken, porvavor, gracias ets zeggen en knikken. maar we hebben nu de google vertaal app geïnstalleerd kan je een tweezijdig gesprek voeren in Nederlands en Spaans, wat een uitkomst je lult er gewoon tegen en het praat in het Spaans terug. helemaal top daar heb ik al een hoop plezier van gehad en gemak, weet nu eindelijk wat ze bedoelen en zeggen.

Ok vlak voor Rosario ga ik wat drinken, daar zit een jongeman, hij bekijkt een tijdje mij en die fiets en komt naar me toe heel gesprek. uiteindelijk vraag hij waar in naar toe ga via rutte 11 naar Rosario. driftig zwaaien met zij arme noway begreep ik. telefoon er bij rutte 11 naar Rosario is gevaarlijk, pak de snelweg, op rutte 11 zijn meerder incidenten geweest en berovingen, ja weet ik veel, maar goed ik sloeg zijn raad niet in de wind dus beloofd hem via de auto pista, naar Rosario te fietsen, heel huids aangekomen. spreek ik later in Rosario iemand anders verteld precies het zelfde verhaal en daarna nog twee andere mensen, waauw ik wordt beschermt dacht ik zo.

zijn leuk die Argenteinen!

De eerste oerwoud geluiden zit op een camping, vlak bij een rivier, in de schemer beginnen ze met zijn alle veel geluid te produceren weet niet wat het is maar vond het wel vermakelijk wel goed me tent dichtgeritst,je weet maar nooit.

even vooraf, ik heb mijn route niet van te voren gepland. maar kijk elke dag op de kaart en bepaal dan welke kant ik op fiets, houd wel een beetje richting noord aan maar dat is ook alles.

van Rafhaele fietste ik via rutte 35 naar Sunchales. waauw wat een vrachtverkeer ben meerdere malen van de weg gereden maar mijn achteruitkijk spiegel werkt uitstekend 

Vlak voor Sunchales fiets ik langs een kerkhof nou ja een Tiny home village, die dooie hebben meer ruimte dan bij ons in de bus het zijn echte tombes!

Ok fiets Sunchales binnen komt een man naast me fietsen, bleek een journalist, bracht me naar een goedkoop slaapadres, facebook uit gewisseld, belt een uur later op of ik bij hem en zijn familie wat kwam drinken,  ik er naar toe na een kwartier vroeg hij of ik een interview wilde doen, no problem hij stelde de vragen in het Spaans ik gaf antwoordt in het engels, en zijn zoon vertaalde dat weer terug in het Spaans, dat was leuk binnenkort te bezichtigen op You-tube en een  krant.

goed hij vertelde dat rutte 35 een van de gevaarlijkste rutte was hij is zelf ook een fervente fietsen dus rade hij me aan rutte 17 daarna rutte 9 op toe pikken naar Salta. zo gezegde zo gedaan, daarom zit ik nu in Miranda, top route heerlijk rustig weinig verkeer.

Die zelf avond was het het begin van de Carnaval,de optocht was zaterdag avond erg leuk al die salsa muziek

in Miranda overigens een toeristisch plaats voor de Argentinië, geen buitenlandse toerist te bekennen ontmoetingen ik een vrienden groep, werdt uitgenodigd op de barbique ze vroegen me het hemd van me lijf wilde alles weten over het fietsen waar ik sliep, wat ik at, hoe het was om solo te fietsen, enz enz was een heel gezellige avond werdt volgestopt met uiteraard vlees en bier.

in de morgen begon het te regen dus inpakken geblazen en een plaatsje zoeken in het dorp, had twee rust dagen een leuke plek gevonden aardige mensen. 

staat die zelfde middag een hele delegatie voor de deur de eigenares met haar dochters met een plateau met gezonde dingen die ik nodig had voor onderweg waaauw zomaar uit het niets zo lief.

top land dat Argentinië 

zo dit waren een paar van de verhalen mijn blog doet het dus weer en de computer tot de volgende ronde op naar Salta in de Andes 

Hello friends, familie and followers,

Het laatste stukje New Zealand ging van Waihi-beach naar Waihi, Thames, Coromandel-town en dan bij boot via Waiheke-island naar Auckland haven.
De twee voorgaande dagen waren lange dagen geweest en warm, over de 30 graden, dus een terugslag zat er even in. Ik heb op 22 Januari precies 10 km gefietst, ben toen opzoek gegaan naar een motel met een zacht bed en een hele goede airconditioning, was aardig verbrand in mijn gezicht, kon geen zon meer zien. Dus op mijn verjaardag de 23ste zat ik lekker in een gekoelde kamer met de gordijnen dicht, Netflix te kijken. Wat een feest. en uit eten geweest bij de RSA, club voor oud strijders van WOI en WOII, allemaal boven de 65 kan ik alvast ff wennen, grapje.

Van Waihi loopt een fietspad helemaal naar Thames 65 km perfect, weg van de snelweg. Vlak bij Thames woont een vriend van vroeger Swami Mukti en Madura zijn partner, we hebben elkaar in geen zes jaar gezien, maar het toeval wil dat ik ergens langs de weg koffie ging dringen en zijn partner tegen het lijf liep die daar werkte. Dus twee dagen gelogeerd bij Mukti in de Coromandel. Thanks for that.

Het laatste stukje ging net zoals het begin bij de boot, twee uur varen, zz een aanrader, als je 65 ben in NZ krijg je ook een Gold-card. Met nogal wat voordelen, een van die voordelen is gratis openbaar vervoer door heel Auckland. Had een paar rustdagen voor ik naar Argentinië vertrok dus kon op me gemak door Auckland reizen. Stond op de  West-Auckland Sun Club. Een natuur gebied van 12ha groot midden in een nieuwbouw wijk. Was er eerder geweest, compleet met sauna, zwembad, en alle andere camping faciliteiten. Voor nog geen 16 dollar per nacht. Wie maakt je wat.

De afgelopen weken gebeurde het elke keer als ik ergens kampeerde dat er een vogel heel dicht bij mijn tent kwam, alle soorten, maar de laatste spande de kroon, die kwam aanvliegen lande op mijn zadel vervolgens wipte hij in een soort inspectie over de hele fiets. En niet even maar wel 10 minuten lang zat hij er op een meter bij vandaan. Het was een hele jonge duif, zeker mijn moeder die even langs kwam om te controleren of de fiets helemaal in orde was voor de grote sprong.



 
Goed het was zover 2 februari 20.00 uur ging het vliegtuig, ik was om 7 uur s'morgens al aan het pakken. Moest nog een stukje fietsen naar het vliegveld en daar alles opnieuw in pakken, fiets in een kartonnen doos en de rest is een tas. Beetje passen en meten lukte het binnen twee uur alles er in te proppen. inchecken, wachten en dan de plane in. Stan ik bij mijn stoel zit er iemand in, druk gebaren in het Spaans, dat zij alle drie de stoelen had gereserveerd, bleek een dubbel boeking, maar een steward van Air-New Zealand regelde voor mij iets nieuws, kreeg een hele rij van drie stoelen  toen voor mijzelf, over geluk gesproken kon languit slapen, de vlucht duurde bijna 12 uur, en ik kwam prima uitgerust aan.



Buenos Aires s'middags 16.00 uur nog warmer dan NZ, moest nog ff een hotel regelen en een taxi naar de stad. De taxi chauffeur was er een met een missie links en rechts in halen op de tolwegen 140 km per uur rijden en in de stad zig-zaggend op zijn doel af. Zo we zijn in een ander wereld deel geland. En hele verhalen in het Spaans, dat gaat nog leuk worden, zeker als ik op de fiets zit. De volgende dag een wegenkaart gekocht voor als mijn phone uitvalt, een nieuwe simcard, en de lucht en mentaliteit van de Argentijnen op gesnoven, ik denk dat het hem gaat worden. Ik heb me kwa route niets voor bereid, en zag vandaag pas voor het eerst dat Paraguay ook een optie is om door heen te fietsen

Ga morgen ochtend die richting maar op en zie wat de dag zal brengen, zullen maar vroeg gaan fietsen want het is vanavond om 18.00 uur nog 30 graden.