La rutte Argentinie, Buenos Aires, Lujan,San Antonio de Areco, Baradero, Vuelta de Obligado, Ramalo, san Nicolas de los arroyos, Arroya Seco, Rosario,Barancas, Coronda, Sauce Viejo, Santa Fe, Esperanca, Humbold, Rafaela,Sunchales, Brinkman, Miranda   952km

Waar zal ik eens beginnen. de vlucht van Auckland naar Buenos Aires was weer een verrassing , bijna 11 uur vliegen ik had voor wat extra geld een stoel bij het raam gereserveerd. 38a ik dat toestel in bleek er al iemand te zitten, en was niet van plan te vertrekken. ok no panik, stewardes er bij bleek een dubbel boeking. moest ff wachten. kreeg een hele rij van drie stoelen voor me zelf, zo dat was ff een binnenkomer, de stoelen kan je ombouwen tot een twee persoon bed, uitstekend geslapen.

Buenos Aires, bijzonder warm wat zeg ik zeg maar rustig heet 35 graden plus, taxi geregeld waar de fiets doos in kon en jawel hoor, een taxi chauffeur met een missie. hoe kom ik met 140 km per uur zo snel mogelijk in de stad. Hij liet me fles wisky uit zijn handen vallen, jammer dan, wilde toch al stoppen. moet zeggen heb tot nu toe nog maar alleen bier gedronken, en veel uiteraard! was zo warm.
Fiets in elkaar gesleuteld en twee dagen later was het zo ver 5 uur op en om 6.15 toen de zon op kwam op de fiets weg van Buenos Aires.

moet zeggen niet mijn stad. het doel was Lujan. 80 km verder op nou dat heb ik geweten. kosten ongeveer 3 uur om die stad uit te komen in de spits en toen werdt het wat rustiger met vooral bussen. Maar gelijktijdig steeg ook de temperatuur. bleek later op het nieuws dat het 42 graden was geweest. ben op me knieën Lujan in gefietst. de laatste 20 km stoppen elke 2 km water water water en nog eens water een liter of 6 er door heen gewerkt. vroeg me op een gegeven moment af waar ik helemaal mee bezig was. Ok al in de game tikkeltje rustiger aan.

Ok twee dagen later was ik er weer op naar San Antoinio de Areco, moet toegeven de namen zijn prachtig, de grootste bezienswaardigheid inLujan was een Katadraal moet zeggen een pittig kerkje voor zo een kleine stad

Er was iets met een Maria beeldje dat bijzondere gaven had begon als een kleine schuur en groeide uit tot een van de grootste kathedralen van Argentinië komen elk jaar miljoenen pelgrims op af.

de fiets omstandigheden en wegen in er goed vooral de rutte Nacional. zijn uitstekend te fietsen. als je google map gebruikt dan worden je op de fiets vaak door de binnen landen gestuurd, zand wegen dus, onverhard, maar heeeeel stil in het begin fietsen ik wel 50 op die wegen en kwam niemand tegen dwars door de landerijen, veel vogels, groene parkieten, slangen leven en wel, een soort grote hagedissen van kop tot staart ongeveer een meter.elke keer als er een wilde fotograven doken ze weg loeders! daar gaat me bewijs.

de temperaturen bleven hoog dus zo veel mogelijk schaduw plekken op zoeken en veel water drinken, ik had de stille wens dat het maar een moest gaan regenen. Nou dat gebeurde dan ook Toen ik vlakbij barancas was kleurde de lucht steeds meer donkerder, bijna zwart leek me verstandig even te stoppen bij een groot pompstation was overigens niet de enigste. toen kwamen de eerste druppels, begon vreselijke hard te waaien en de bliksem, en de regen met bakken. binnen tien minuten stond je tot je enkels in het water, ja hallo dat hadden we niet bestelt. het regende nonstop 2 uur met de zelfde in intensiteit, had daarvoor net 50 km door het open land gefietst. had weer eens massel. toen ik de laatste 8 km naar barancas fietsen sleepte me voorfietstassen door het water. het is dus alles of niks hier maar wel leuk.

zodra je de grote stad uit bent zij de mensen hier ontzettend aardig wordt minimaal 5 tot 6 keer per dag gevraagd wat ik in godsnaam aan het doen ben in het Spaans hele verhalen versta er geen hout van veel knikken, porvavor, gracias ets zeggen en knikken. maar we hebben nu de google vertaal app geïnstalleerd kan je een tweezijdig gesprek voeren in Nederlands en Spaans, wat een uitkomst je lult er gewoon tegen en het praat in het Spaans terug. helemaal top daar heb ik al een hoop plezier van gehad en gemak, weet nu eindelijk wat ze bedoelen en zeggen.

Ok vlak voor Rosario ga ik wat drinken, daar zit een jongeman, hij bekijkt een tijdje mij en die fiets en komt naar me toe heel gesprek. uiteindelijk vraag hij waar in naar toe ga via rutte 11 naar Rosario. driftig zwaaien met zij arme noway begreep ik. telefoon er bij rutte 11 naar Rosario is gevaarlijk, pak de snelweg, op rutte 11 zijn meerder incidenten geweest en berovingen, ja weet ik veel, maar goed ik sloeg zijn raad niet in de wind dus beloofd hem via de auto pista, naar Rosario te fietsen, heel huids aangekomen. spreek ik later in Rosario iemand anders verteld precies het zelfde verhaal en daarna nog twee andere mensen, waauw ik wordt beschermt dacht ik zo.

zijn leuk die Argenteinen!

De eerste oerwoud geluiden zit op een camping, vlak bij een rivier, in de schemer beginnen ze met zijn alle veel geluid te produceren weet niet wat het is maar vond het wel vermakelijk wel goed me tent dichtgeritst,je weet maar nooit.

even vooraf, ik heb mijn route niet van te voren gepland. maar kijk elke dag op de kaart en bepaal dan welke kant ik op fiets, houd wel een beetje richting noord aan maar dat is ook alles.

van Rafhaele fietste ik via rutte 35 naar Sunchales. waauw wat een vrachtverkeer ben meerdere malen van de weg gereden maar mijn achteruitkijk spiegel werkt uitstekend 

Vlak voor Sunchales fiets ik langs een kerkhof nou ja een Tiny home village, die dooie hebben meer ruimte dan bij ons in de bus het zijn echte tombes!

Ok fiets Sunchales binnen komt een man naast me fietsen, bleek een journalist, bracht me naar een goedkoop slaapadres, facebook uit gewisseld, belt een uur later op of ik bij hem en zijn familie wat kwam drinken,  ik er naar toe na een kwartier vroeg hij of ik een interview wilde doen, no problem hij stelde de vragen in het Spaans ik gaf antwoordt in het engels, en zijn zoon vertaalde dat weer terug in het Spaans, dat was leuk binnenkort te bezichtigen op You-tube en een  krant.

goed hij vertelde dat rutte 35 een van de gevaarlijkste rutte was hij is zelf ook een fervente fietsen dus rade hij me aan rutte 17 daarna rutte 9 op toe pikken naar Salta. zo gezegde zo gedaan, daarom zit ik nu in Miranda, top route heerlijk rustig weinig verkeer.

Die zelf avond was het het begin van de Carnaval,de optocht was zaterdag avond erg leuk al die salsa muziek

in Miranda overigens een toeristisch plaats voor de Argentinië, geen buitenlandse toerist te bekennen ontmoetingen ik een vrienden groep, werdt uitgenodigd op de barbique ze vroegen me het hemd van me lijf wilde alles weten over het fietsen waar ik sliep, wat ik at, hoe het was om solo te fietsen, enz enz was een heel gezellige avond werdt volgestopt met uiteraard vlees en bier.

in de morgen begon het te regen dus inpakken geblazen en een plaatsje zoeken in het dorp, had twee rust dagen een leuke plek gevonden aardige mensen. 

staat die zelfde middag een hele delegatie voor de deur de eigenares met haar dochters met een plateau met gezonde dingen die ik nodig had voor onderweg waaauw zomaar uit het niets zo lief.

top land dat Argentinië 

zo dit waren een paar van de verhalen mijn blog doet het dus weer en de computer tot de volgende ronde op naar Salta in de Andes